عنایت سمیعی، ابوتراب خسروی، علی شروقی و نرگس مساوات از «مفهوم جوانمرگی در نثر معاصر فارسی» میگویند هوشنگ گلشیری در مقالهی مفصلش «جوانمرگی در نثر معاصر فارسی» در شب ششم از ده شب شعر گوته، از مرگ شاعر و نویسنده پیش از چهلسالگی میگوید؛ مرگ به معنای زنده بودنِ مؤلف، اما ناتوانی در خلق و […]
«چند زنهار جدی»؛ دربارهی جوانمرگی در نثر معاصر فارسی
به نظر من هوشنگ گلشیری در این سخنرانی جدای از مطرح کردن جوانمرگی در ادبیات ما و تلاش برای تبیین دلایل آن، زنهارها و راهکارهایی پیش روی ما میگذارد که نه تنها راهکاری است برای برونرفت برای معضل جوانمرگی، بلکه متنی است برای آموختن. او با صورتبندی ادبیات منثور اسلافمان و چند زنهار جدی، خطاب […]
داستان کوتاه «یک انیماتور عزیز و دوست داشتنی»
سولماز شبانی، متولد ۱۳۶۱ در تهران، فارغالتحصیل نقاشی از دانشگاه هنر و معماری تهران مرکز و در حال حاضر تصویرگر و نویسنده است. فعالیتش در حوزهی داستاننویسی، از سال ۱۳۹۲ با شرکت در کارگاههای داستاننویسی امید بلاغتی شروع شد و بعدها با نشستن در کلاسهای امیرحسن چهلتن، مهدی ربی و گاهی سر زدن به کلاسهای […]
«جوانمرگی، نفرینِ ادبیات ماست»؛ گفتوگو با امیر احمدی آریان
در ده شب گوته (۱۳۵۶)، بزرگترین گردهمایی معاصر شاعران و نویسندگان معاصر ایرانی، شبهایی که شعر در آن دستِ بالا را داشت، غیر از شعرخوانیِ شاعرانِ پیر و جوان، هر شب با یک یا دو سخنرانی هم همراه بود. داستاننویسان و روشنفکرانی نظیر داریوش آشوری، غلامحسین ساعدی، باقر پرهام و… هر کدام ایدهای را وسط […]