ایده‌هایی در باب نقد «شمیم بهار» درباره‌ی «جلال آل‌احمد» همه‌چیز از یک اعلان آغاز شد؛ دکتر «ناصر وثوقی»، از انشعابیون حزب توده و همراه با نیروی سوم –جریانِ خلیل ملکی- پس از کودتا، وقتی غبارِ حادثه خوابید، مجله‌ی «اندیشه‌وهنر» را به‌راه انداخت –فروردین ۱۳۳۳-، نشریه‌ای در حوزه‌ی عمومی، با مطالبی عمدتا اقتصادی، سیاسی و […]
درباره‌ی نقدهای سینمایی شمیم بهار نویسنده: علی قلی‌پور در بهار سال ۱۳۷۳ مجله‌ی «نقد سینما» در یک نظرسنجی از ۴۴ نویسنده و مترجم سینمائی خواست تا بهترین نقدها، منتقدها، کتاب‌های ترجمه و تالیف سینمائی در ایران را انتخاب کنند، نتیجه در بخش انتخاب بهترین منتقد این بود: اول، شمیم بهار؛ دوم، پرویز دوایی؛ سوم، کیومرث […]
«طاهره، طاهره‌ی عزیزم» نامه‌های غلامحسین ساعدی به طاهره کوزه‌گرانی است. این کتاب اولین‌بار در سال هشتادوهشت توسط نشر مشکی، بیست‌وچهار سال پس از درگذشت ساعدی در پاریس، در ایران منتشر شده است. غربت، دوری و آوارگی، نه‌تنها بر مرگِ این نویسنده و نمایش‌نامه‌نویس، بلکه بر تمام زندگیِ او سایه انداخته است. این تنهایی و […]
آخرِ یک سی‌دی، خیلی اتفاقی فیلمی کوتاه پیدا کردیم از اُتراق رفقا حوالی ماسوله، حدود پانزده سال پیش، که سعید تویش زیر یک آلاچیق دراز کشیده. طبق معمول از دیو و دد ملول. یک دست جام باده و یک دست سیگار و یک دست کتاب و هزار دستانِ دیگرش سرگردان خیال زلف یار… یکی از […]