گفتوگو با «حسامالدین نبوینژاد»، صاحب امتیاز و مدیرمسئول فصلنامهی «زندهرود» گفتن از احمد اخوت سخت است، حتی اگر سالها همکاری، «اخوتی» میان دوتن برقرار کرده باشد. حسامالدین نبوینژاد از سال ۱۳۷۱ بهواسطهی مجله زندهرود رابطهای تنگاتنگ با احمد اخوت داشته است. برای گفتوگو با ایشان به دفتر وکالتشان رفتم و «به گزاف» تکیه بر […]
احمد اخوت داییِ من نیست!
آرش اخوت توضیح: مدتی پیش، وقتی یکی از دستاندرکارانِ برنامهی «نکوداشتِ احمد اخوت» در موسسهی فرهنگیِ رویش از من پرسید چیزی برای خواندن در این برنامه دارم؟ گفتم نه! گفتند «خاطرهای» ندارم آیا از مثلا چیزی اگر از او آموختهام؟ گفتم نه! خاطرهگفتن در چنین مراسمی را که خوش ندارم اصلن؛ بهخصوص که با […]
فراخوانِ متن برای من مهم است
گفتوگو با «احمد اُخوت» دربارهی زندگی و آثارش اینطور که خودش میگوید و میخوانید، احمد اُخوت زندگیِ چندان پُر فراز و نشیبی نداشته است، بیشتر طول عمر پُر فایدهاش را در اصفهان گذرانده و چندان اهلِ سفر هم نیست؛ در متن اما، خلافِ این راه را رفته است، از بورخس تا فاکنر، از تکداستانهایی درخشان […]
کدام احمد؟ کدام اخوت؟
ترسیمِ سیمایی از یک نویسنده، مترجم و… نویسنده: عباس عبدی احمد اخوت به لحاظ حرف اول اسم و فامیلش، هم در فارسی و هم در انگلیسی، معمولا در بالای هر فهرستی قرار میگیرد. خود احمد باید بگوید این خوب است یا بد و اگر بگوید احتمالا میگوید در مدرسه اغلب معلمها اول او را […]